Er zijn van die tijden dat ik gewoon even geen antwoord ergens op heb. Als manager lijkt het soms wel van je verwacht te worden, maar soms weet ik het ook even niet. Het kan gebeuren dat er iets achter de schermen gebeurt, waarbij ik ook niet de luxe heb om over de volledige informatie te beschikken. Logischerwijs willen mensen toch duidelijkheid. Dan wordt er naar mij gekeken om alles te verduidelijken. Er komen vragen, zorgen, onzekerheid. Maar wat als ik daar gewoon geen antwoord op heb? Hoewel dat erg ongemakkelijk kan voelen, kan er ook een kracht schuilgaan in het gewoon even niet weten, en te moeten nadenken.
Kevin Voetelink Berichten
Als manager in de retail zie ik veel mensen binnenkomen voor een bijbaan. Voor hen is het werk in de winkel meestal iets tijdelijks, iets om naast hun studie te doen. Daarna willen ze natuurlijk iets gaan doen wat aansluit op hun studie. Maar dat betekent ook dat er telkens weer momenten zijn waarop mensen vertrekken, en ik op zoek moet naar nieuwe collega’s. De laatste paar keer is me tijdens het sollicitatieproces iets opgevallen: steeds minder mensen lijken moeite te doen om de baan te krijgen. Ik schat dat zo’n 70% van de sollicitaties alleen maar bestaat uit een naam, telefoonnummer en e-mailadres. Geen introductie, geen motivatie, niks. Die houding zette me aan het denken. Hoe kun je verwachten een baan te krijgen als je er zelf nauwelijks moeite voor doet? Waarom zou ik mijn tijd en energie in jou steken, als je niet eens laat zien waarom je de baan wilt?
Terwijl ik aan het water zit, lekker in het zonnetje, denk ik na wat ik nou precies met deze site wil bereiken. Wat is het doel? Wat is de droom? Hoewel ik best wel tevreden ben met wat ik aan het begin van het jaar heb geschreven, ontbreekt er toch iets. Ik denk dat het een beetje die persoonlijke touch is. Heb ik echt wel wat met de onderwerpen waarover ik geschreven heb? In sommige gevallen niet. Het is waarschijnlijk de reden geweest dat, hoewel ik goed van start ging dit jaar, de klad er weer een beetje in is gekomen. Toch wil ik nog steeds blogs schrijven. Ik moet dus alleen wat gaan veranderen aan mijn aanpak.
In de huidige tijd zijn de grenzen tussen werk en privé steeds verder gaan vervagen. Doordat we allemaal op zoveel verschillende manieren bereikbaar zijn, lijkt het alsof we altijd aan moeten staan. Het lijkt steeds moeilijker te worden om een goede werk-privébalans te behouden. Voor je eigen gezondheid, maar ook je productiviteit op werk, is het echter uitermate belangrijk om een goede balans te vinden. In deze blog wil ik 6 tips bespreken die je kunnen helpen bij het vinden van een goede werk-privébalans.
Het nieuwe jaar is alweer begonnen, en hoewel ik al even bezig ben met weer in een bepaalde mindset te komen, vroeg ik me toch af hoe ik 2025 het beste kon beginnen op deze website. Gisteren zag ik een lijstje voorbijkomen op LinkedIn, genaamd New Year Reset 2025 7 Journal Prompts, waarvan ik de vragen best wel interessant vond om over na te denken, te beantwoorden, en om te toveren tot een nieuwe blog. Het lijkt me een mooi startschot van het nieuwe jaar.