Ik heb van die periodes dat ik teveel cafeïne drink. In vergelijking met een groot deel van de mensen valt het best wel mee. Het is meer hoe mijn lichaam erop reageert. Ik reageer ook anders op de verschillende dranken waar cafeïne inzit. Zo slaap ik heel wat slechter wanneer ik meerdere blikjes energiedrank heb gedronken, dan wanneer ik meerdere kopjes koffie heb gedronken. Vreemd, aangezien de hoeveelheid cafeïne elkaar niet ver ontloopt. Ik drink ook beide dranken zonder suiker, dus dat is het ook niet. Maar net zoals ik dus van die periodes heb dat ik teveel cafeïne tot me neem, komt er altijd ook weer een periode waarin ik besef dat het minder moet. Dan ga ik afkicken, en dat doe ik altijd cold turkey. Op dat moment weet ik dat ik me moet voorbereiden op de vier fases van het afkicken.
Fase 1: Hoofdpijn
Wanneer ik stop met het drinken van cafeïne duurt het vaak zo’n 2 dagen, totdat ik last krijg van hoofdpijn. Heb ik de periode daarvoor echt veel cafeïne gedronken, dan kan ik hier zelfs al na 1 dag last van krijgen. De hoofdpijn is niet altijd even erg, soms vooral irritant, maar het kan ook voorkomen dat ik door de hoofdpijn echt volledig uitgeschakeld ben. Een paracetamol kan soms helpen, maar aangezien ik niet een grote fan ben van pilletjes, moet de hoofdpijn wel echt erg zijn voordat ik er een inneem. Het leukste is dan wel, dat de paracetamol dan vaak niet meer helpt. Meestal kies ik er dan ook voor om even een dag (hoogstens twee) door te bijten, waarna de hoofdpijn vaak als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Fase 2: Vermoeidheid
Toen ik de cafeïnehoudende drankjes nog met suiker dronk, dacht ik altijd dat de vermoeidheid te wijten was aan het gebrek aan suiker. Ik heb echter gemerkt dat dit weinig uitmaakt. Ja, de vermoeidheidsfase duurt meestal wel wat minder lang, maar er is geen groot verschil. De vermoeidheidsfase vind ik meestal nog wat erger dan de hoofdpijnfase. Ik voel me op dat moment zo futloos. Ik kan dan nog zoveel zin hebben om iets te gaan doen, maar vaak heb ik daar dan gewoonweg de energie niet voor. Deze fase duurt vaak ook best wel lang, soms tot wel 2 weken. Het enige voordeel aan deze hele fase is dat ik meestal wel erg goed slaap.
Fase 3: Veel meer energie
Zodra ik door die vermoeidheidsfase heen ben, is het klaar met de meeste bijwerkingen van het afkicken. Op dat moment heb ik weer veel meer “goede” energie en geen kunstmatige energie. Ik slaap veel beter en kan me weer goed concentreren. Wanneer deze fase aantreedt, besef ik me heel goed waarom ik af wilde kicken. Ik weet niet of er daadwerkelijk een verschil is tussen energie die je zelf aanmaakt en energie die je binnenkrijgt van dranken met cafeïne, maar voor mij voelt dat wel zo. De korte energiekick die je van cafeïne krijgt, valt echt in het niet bij de energie die je op natuurlijke wijze opbouwt. En toch breekt ook vaak fase 4 weer aan…
Fase 4: Toch weer cafeïne?
Fase 4 zou er nooit zijn geweest, wanneer ik koffie en energiedrankjes niet lekker zou vinden. Maar dat vind ik dus wel. Een goede cappuccino is voor mij het verleidelijkst, die begin ik vaak als eerst weer te drinken. Het niet drinken van energiedrankjes kan ik meestal wat langer volhouden. Daar krijg ik weer trek in wanneer de zon begint te schijnen. Waarom dat zo is, weet ik niet. Hoe gek ik ook ben op die natuurlijke energie, weet ik ook dat de kans groot is dat ik toch weer cafeïnehoudende drankjes ga drinken. Liever doe ik dat niet, maar als ik mate weet te houden, heb ik er ook vrede mee. Maar mate houden kan ook erg moeilijk zijn. Op dat moment krijg ik het besef weer dat ik moet minderen, en dan begin ik weer bij fase 1.
Eergisteren kreeg ik het besef dus weer dat ik echt met cafeïnehoudende drankjes moest gaan minderen. Ik dronk elke dag wel een energiedrankje en koffie. Het liep nog niet de spuigaten uit, maar dat wilde ik dan ook voor zijn. Gisteren stopte ik dus weer cold turkey. Ik had de hoofdpijn een dag later verwacht, maar die kwam dit keer dus al meteen en dit keer ook meteen gecombineerd met de vermoeidheid. Wonderbaarlijk genoeg had ik vandaag nog maar weinig last hoofdpijn, en hoewel ik me nog wel een beetje moe voel, valt dit eigenlijk ook wel mee. Elke periode van afkicken is weer anders.
Morgen moet ik echter wel weer opnieuw beginnen. Vandaag liep ik tijdens een wandeling door het centrum van Haarlem langs de STACH, en kreeg ik toch wel heel veel zin in een cappuccino. Aangezien ik morgen niet van plan ben een cappuccino te halen, of andere cafeïnehoudende drankjes te drinken, hoop ik niet dat de hoofdpijnfase weer aanbreekt. Zo wel, dan moet ik maar weer even doorbijten.