Het mooiste van mediteren, vind ik de rust die het me geeft. Concentreren op je ademhaling verplicht je om echt in het huidige moment te leven. Een meditatiesessie zorgt er niet voor dat mijn hoofd tijdens het mediteren helemaal leeg is, maar het geeft me meer houvast om een gedachte gewoon voorbij te laten gaan. Elke gedachte is er, maar niet elke gedachte is mijn aandacht waard. Hoewel mijn hoofd ook na het mediteren niet helemaal leeg is, merk ik wel altijd weer de innerlijke rust die ik ervaar. Of ik nou 10, 15 of 30 minuten mediteer, bijna altijd is innerlijke rust het resultaat.
Op het moment van schrijven, heb ik drie dagen achtereen gemediteerd. Gisteren heb ik zelfs een ochtend- en middagsessie gedaan. Ik had het nodig. Op de een of andere manier zat ik gewoon niet lekker in mijn vel, iets waar ik vandaag vreemd genoeg helemaal geen last van lijk te hebben. Hoewel ik niet op wonderbaarlijke wijze genas van mijn dip door te mediteren, zorgde elke sessie er wel voor dat ik me rustig voelde. Het onrustige gevoel verdween tenminste eventjes.
Aangezien ik al een aardig lange tijd niet meer heb gemediteerd, heb ik besloten om eerst wat guided meditations te volgen op YouTube. Bij zo’n meditatiesessie word je door de meditatie heen geholpen, krijg je een houvast voor waarop je je kan concentreren. Newsflash: het is vrijwel altijd je adem. In sommige sessies zit er echter ook heel wat mindfulness en filosofie. Ook door je met bepaalde vragen of affirmaties bezig te houden, blijf je even in het moment en denk je even niet aan zorgen of frustraties.
Het is mijn idee om sowieso weer elke avond te mediteren. ‘s Ochtends heb ik het niet echt nodig, al vind ik zo’n ochtendmeditatiesessie ook wel lekker om de dag mee te beginnen. Ik ben nu echter nog een beetje te druk wanneer ik ‘s ochtends mijn bed uit ben. Het zou moeilijk zijn om mijn rust te vinden tijdens het mediteren. ‘s Avonds heb ik het juist nodig om weer even wat meer tot rust te komen. Het klinkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar het komt erop neer dat ik het gewoon lekkerder vind om in de avond te mediteren. Waarschijnlijk lukt het me op mijn vrije dagen wel wat beter om ‘s ochtends ook te mediteren, want ik heb geen haast, dus waarschijnlijk dat ik dit wel ga doen.
Voor mij was mediteren altijd een beetje zweverig, totdat ik zelf serieus ging mediteren. Noem het ademhalingconcentratie, en veel minder mensen zullen lacherig doen over mediteren. Hoewel ik nu nog redelijk korte sessies doe, al klinkt een kwartier mediteren voor sommigen al heel lang, wil ik wel eens proberen dit uit te gaan breiden naar een half uur, of misschien zelfs naar een uur. Maar laat ik het eerst maar rustig opbouwen.
Wees de eerste om te reageren